پیمانکار اسفالت

همواره مناسب ترین پوشش برای روسازی جاده‌ها آسفالت می‌باشد که مقاومت خوبی در برابر شرایط جوی دارد.
این عایق همواره به آسانی در همه جا قابل دسترس بوده و با اصطلاحات جزِیی می‌توان در هر شرایط آب و هوایی از آن بهره برد.
در زمان‌های نه چندان دور استفاده از آسفالت به روش‌های سنتی و ساده صورت می‌گرفت .
از مشکلات روش‌های سنتی در تهیه و اجرای آسفالت می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.
آسفالت با مشکلاتی نظیر ترک خوردن، شیار شیار شدن، فرسوده شدن بر اثر نمک پاشی،یا جمع شدن بر اثر سرمای هوا همراه بود.
توجه به ایمنی و راحتی جاده‌ها از مهمترین اصول راهسازی مدرن بوده است به عنوان مثال سطح جاده باید طوری باشد که اصطحکاک لازم را ایجاد کرده و از لیز خوردن اتومیبل‌ها جلوگیری نماید.
همچنین آسفالت مورد نظرباید صدای ناهنجار ایجاد ننماید، یعنی دارای سطحی هموار باشد و از جمع شدن آب روی جاده جلوگیری شود که باعث یخ زدگی در فصول سرد سال نشود.
مهندسان در راستای یافتن روشهای مناسب برای اصلاح آسفالت آزمایش‌های زیادی را انجام دادند که یکی از روشهای فوق که به خوبی جواب داده است استفاده از پلیمرها می‌باشد.
کاربرد عمده پلیمر در بهبود خواص آسفالت عبارتند از:
۱- استفاده از پلیمر برای اصلاح خواص قیر.
۲- استفاده از شبکه‌های پلیمری برای تسلیح آسفالت.
۳- استفاده از پلیمر برای اصلاح قیر
قیر به عنوان ماده‌‌‌ای چسبنده همواره ایده آل ترین ماده برای ساخت انواع آسفالت می‌باشد.
این ماده در دمای بالا مایع شده می‌تواند با سنگدانه‌ها مخلوط شود آنها را به هم بچسباند و تشکیل آسفالت دهد.
در دمای معمول، قیر به صورت یک ماده معمولی عمل می‌کند که علاوه بر چسبندگی خوبی که دارد در برابر نفوذ آب مقاومت خوبی از خود نشان می‌دهد.
با این همه موارد ذکر شده، برخی از مشکلات راه‌ها نظیر خرد شدن آسفالت بر اثر فرسودگی، ایجاد شیار بر روی آسفالت بر اثر افزایش بار محوری، روان شدن آسفالت در اثر گرما، کنده شدن و خرد شدن سنگدانه‌ها، مربوط به کیفیت پایین قیر مصرفی می‌باشد.
همواره کارشناسان در تلاش اند تا آسفالتی با کیفیت بالا و طول عمر بالا تهیه نمایند تا از مشکلات قید شده جلوگیری به عمل آورند.
یکی دیگر از عوامل مهم در افزایش عمر مفید آسفالت استفاده ازتجهیزات آسفالت کاری مدرن و پیشرفته می‌باشد.